"Yalan sözden (yalan yere şahitlik yapmaktan) kesinlikle kaçının!" (Hac sûresi, 30)
"Hakkında bilgin bulunmayan şeyin ardına düşme." (İsrâ sûresi, 36)
"İnsan hiçbir söz söylemez ki, yanında onu gözetleyen yazmaya hazır bir melek bulunmasın." (Kaf suresi, 18)
"Hiç şüphesiz Rabbin, sürekli görüp gözetmektedir." (Fecr sûresi, 14)
Bu ayette Allah Teâlâ'nın her şeyi sürekli görüp gözettiği, hiç bir söz veya işin onun denetiminden kurtulamayacağı bildirilmektedir. Böyle olunca söylenen yalanın veya yalancı şahitliğin aslında hiç bir gerçeği değiştiremeyeceği açıktır. O halde doğru konuşmak, gerçek şahitlik yapmaktan başka yol yoktur.
"Onlar yalan şahitlik yapmazlar" (Furkân sûresi, 72)
Gerçek anlamda Allah’tan korkan müminler, elbette bu olgunluk seviyesini güzel, meşru ve olumlu işler yaparak elde etmişlerdir. Onların söz ve tavırları bu açıdan çok önem arzeder. İşte onların örnek tavırlarından biri kesinlikle yalancı şahitlik yapmamalarıdır. Gerçeği birilerinin hatırı veya korkusundan dolayı eğip bükmeye çalışmamalarıdır. İmana dürüstlük yaraşır. Onlar da bunun bilincindedirler. Doğru söylemenin faturası dokuz köyden kovulmak da olsa, onlar asla yalana dolana iltifat etmez, doğruluktan ayrılmazlar. Kemal ve olgunluğun en önde gelen göstergelerinden biri, yalancı şâhitlik yapmamaktır. Bu konu ile ilgili efendimizin tavrı nettir: Ebû Bekre radıyallahu anh şöyle dedi: Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem :- "En büyük günahı size haber vereyim mi?" buyurdu. Biz:- Evet, yâ Resûlallah, dedik. Resûl-i Ekrem:- "Allah'a şirk koşmak, ana babaya itaatsizlik etmek" buyurduktan sonra, yaslandığı yerden doğrulup oturdu ve "İyi belleyin, bir de yalan söylemek, yalancı şahitlik yapmaktır" buyurdu. Bu son cümleyi sürekli tekrarladı. Biz daha fazla üzülmesini arzu etmediğimiz için "keşke sussa" diye temennide bulunduk. (Buhârî, Şehâdât 10, Edeb 6, İsti'zân 35, İstitâbe 1; Müslim, Îmân 143. Ayrıca bk. Tirmizî, Şehâdât 3, Birr 4, Tefsîru sûre(4), 5.)
Biz bu hadiste, Peygamber Efendimiz'in, en büyük günahı, diğer bir ifadeyle büyük günahlar içinde en önde gelen günahı bildirmek istediğine şahit olmaktayız. Resûl-i Ekrem Efendimiz, en büyük günah ya da büyük günahların en büyüğü olarak, Allah'a şirk koşmayı ve ana babaya itaatsizlik etmeyi zikrediyor, sonra da söyleyeceği sözün önemini herkesin kavramasını sağlamak üzere yaslandığı yerden doğrularak, "İyi belleyin!" vurgusuyla "Bir de yalan söylemek ve yalancı şahitlik yapmaktır" buyuruyor. O bu son cümleyi, daha fazla üzülüp yorulmasını istemediklerini ifade için oradaki sahabelerin "keşke sussa" deme zorunda kalacakları kadar uzun bir süre devamlı tekrar ediyor. Efendimiz'in baştan beri sergilediği bu tavır ve kullandığı bu üslup, hiç şüphesiz, yalancılığın ve özellikle yalancı şahitliğin en büyük günah olduğunu ve şiddetle yasaklanmış bulunduğunu göstermektedir. Rabbim bizi doğru olanlardan eylesin.