İbnMesud (ra), kâinatın, yüzü suyu hürmetine yaratıldığı Hz. Peygamber"in bir yol üzerinde dinlendikleri sırada şöyle buyurduğunu rivayet eder: " Dünyayı ben neyleyim? Benim dünya ile ilgim, bir ağacın altında oturup dinlendikten sonra, kalkıp orayı terk eden garip bir yolcunun hâli gibidir." (Tirmizi)Şu geçici dünyada garip bir yolcu gibi olmak gerek. Çünkü "İnsana yiyip tükettiği, giyip eskittiği ve amel edindiğinden başka bir dünyalık yoktur. Bunun dışında, ölüm er ya da geç gelir ve insanın sahiplendiği ne varsa elinden alır, her şeyi ardında bırakır." (Müslim)Hz. Peygamber bunu izah ederken parmağını gösterdi, "Dünya, ahirete nazaran bir parmağı denize sokmak gibidir. Biriniz o parmağın denizden ne kadar ıslanıp çıkabileceğine bir baksın" buyurdu. (Tirmizi-Müslim) Ashaptan, Cabir bin Abdullah bu gerçeğin bir başka sahnesini şöyle rivayet eder: "Resulûllah (s.a.v) ile beraber yayla köylerinden birinden şehre dönüyorduk. Şehirde kurulu pazarın gürültülerini duymaya başlamıştık ki Allah Resulü durdu; küçük kulaklı ölmüş bir oğlağı göstererek, "Hanginiz bunu bir dirheme alır?" diye sordu. Gruptan biri, "Bir oğlak leşi ne işe yarar ki? Hem diri olsa dahi kulakları kusurludur, bir kıymeti olmaz" dedi. Bunun üzerine Allah Resulü, "Vallahi, Allah katında dünyanın, bu oğlağın sizin nezdinizdeki değeri kadar bile kıymeti yoktur" buyurdu. (Müslim-EbuDavut)Enes b. Mâlik, ben Allah Resulü"nden şunu işittim ki, der, "Dünyayı sevmek her kötülüğün başıdır. Zira bir şeyi sevmen, seni (başka şeylere karşı) kör ve sağır eder." (Ahmedb.Hanbel/ V,194)
Hz. Peygamber’in, "Ne mutlu bu dinin gariplerine" buyurduğu o garipler kervanından birini bu söz korkuttu. Allah’ın ihsanından korkmak niyedir, anlayamadı. "Ey Allah"ın Resulü" dedi. "Yani elde edeceğimiz hayır, şer mi getirecek?"Bunun üzerine Hz. Peygamber, "Şüphesiz hayır ancak beraberinde hayrı getirir. Ancak ahiret hususuna zarar veren, fitneye sebep olan dünyalık hayır değildir. Baharın bitirdikleri arasında çok yiyen hayvanı ya çatlatarak öldüren, ya da ölüme yaklaştıran bitkiler de vardır.ŞüphesizAllah"ın verdiği mal hoştur, tatlıdır. Ondan fakire, yetime ve yolda kalmışa veren malın sahibi ne güzeldir! Bunu hak etmediği bir yığınağa dönüştüren ise, yediği halde doymayan kimse gibidir. O mal, kıyamet günü aleyhinde şahitlik yapacaktır" diye açıklama getirmişti. (Buhari, Müslim )
Evet, dünya mülkü tatlıdır. Ama bu mutlak gerçeği değildir dünyanın. İşte çok yiyip kendini çatlatan hayvanın hali, dünya hırsının insana verdiği zarara benzer. Öyle ki, "Bir koyun sürüsüne salıverilmiş iki aç kurdun yaptığı zarar, servet ve mevki düşkünü bir adamın dinine yaptığı zarardan daha büyük değildir." (Tirmizi)
Amellerinin en büyüğü Allah için sevmek olan mü"min"in külli sevgisi Allah"a mahsustur. Allah, kulunun sevgisini Zâtına çektiğinde, O"da kulunu seviyor demektir. Hâsılı, kul Allah"ı sevince, Allah da onu sever. Bu ne demektir? Allah Resulü cevaplıyor; " Allah bir kulu sevdi mi onu dünyadan korur. Tıpkı birinizin su verilmemesi gereken hastasından suyu esirgemesi gibi." (Tirmizi)EbûHureyre (r.a.)’ın rivayetine göre: Bir gün Rasûlullah(s.a.v) Bilâl (r.a.)’ın yanına vardı. Ve onun yanında biriktirilmiş bir miktar hurma gördü.Rasûlullah(s.a.v):“Bunlar nedir ya Bilâl?” buyurdu. Bilal (r.a.): "Kış için biriktiriyorum ya Resûlallah!..." diye cevap verince, Allah’ın Rasûlü:“Biriktirmekten dolayı Allah’tan korkmuyor musun? Dağıt bunları ya Bilâl! Arş’ın sahibinin malının eksileceğinden korkma!” buyurdu. (Taberani)
Allah dostlarının, saklayacağı bütün şeyler; tevekküllerinin sağlamlığından, Rablerine olan güvenlerinden dolayı Allah’ın hazinelerinde olanlardır. Dünya Allah dostları için bir gurbet mekânıdır. Orada biriktirme ve malı çoğaltma düşünülemez. Nitekim Rasûl-i Ekrem (s.a.v) :
–“Siz gerçek anlamıyla tevekkül etmiş olsaydınız, Allahü Teâlâ kuşları rızıklandırdığı gibi, sizi de rızıklandırırdı” buyurmuşlardır. (İbnMâce, ibnHanbel)
