يا واعدا اخلف في وعده
ما الخلف من سيرة اهل الوفا
ما كان ما اظهرت من ودنا
الا سراجا لاح ثم انطفى
Yê vêiden ehlefe fî va'dihi, melhulfu min sîyrati ehlil vefe, mê kêne mê ezharte min vuddine ille siracen lêhe sümmentafa.
Ey söz verip sözünde durmayan kişi! Verilen sözü tutmamak vefa ehlinin işi olamaz, sen bizi sevdiğini izhar ettin ama (sözünde durmamakla)önce parlayıp sonra sönen bir ışığa benzedin.
Söz verirsen sözünde dur,
Sözünde durmak dindendir,
Engel varsa durma duyur,
Duyurmazsan bu nedendir.
Ahde vefa va'de vefa
Hüsnü vefa terk-i cefa,
Bunlar ahlakı Mustafa,
Terk edersen suç sendendir.
Mümin sözünde durmaz mı,
Kardeşine acımaz mı,
Özür varsa anlatmaz mı,
Yanlışlık varsa içtendir.
Bazısı yemin ederler,
Yarın geliyorum derler,
Yeminleri yer içerler,
Sonra kefaret verendir.
Vâ'd eder va'dinde durmaz,
Çalan telefona çıkmaz,
Arasan kolay bulunmaz,
Bunlar ipe un serendir.
Söz veren nerde bulunsa
En zor şartlarda da olsa
yolda tek başına kalsa
Söz tutmak azimettendir.
Bir mü'min yalan söylemez,
Mümkünse yalan dinlemez,
Sol vurup sağı göstermez,
Saadet ta ezeldendir.
İnsanoğlu zarardadır
Sadece şunlar kârdadır.
İmanlı salih kullardır
Hak yolunda sabredendir
Yalandan uzak duranlar,
mustakim yolda olanlar
Doğru söz alıp satanlar,
Sekiz cennete girendir.
Allah'ım! Bizleri ve bütün mü'min kardeşlerimizi özü sözü bir olan ,ahde vefa, hüsnü vefa ve va'de vefa sahibi olan kullarından eyle. Amin.
Ahmet Özkan
Emekli Müftü